Kronik Yalnızlık Beyin Gelişiminde Etkili

Söz konusu bilimsel deneylerin ortaya çıkardığı şok edici sonuçlardan birisi kronik yalnızlık beyin ilişkisine dayanıyor. Birkaç yıldır üzerinde ilerleme kaydedilen çalışmaların sonuçları oldukça dikkat çekici. Beyin içi fonksiyonların fiziksel değişimleri dönemsel olarak kaydedilirken insana dair uyarıları da bulunuyor.


Günümüz modern hayat için yalnız yaşamak aslında çok da şaşırtıcı bir durum değildir. Evliliklerin giderek azalması ve geniş aile bağların kopmasıyla gelen standart bir değişimden bahsediyoruz. Bununla birlikte küçülen evlerle beraber insanalar artık kutu içinde tek başına var olur. Her ne kadar bir özgürlük alanından bahsedebilsek de kronik yalnızlık beyin çalışmalarında tam anlamıyla farklılaşmayı kalıcı kılıyor. Buna göre yalnız yaşayan bir insanın beyniyle ailesiyle yaşayan bir kişinin beyninde aynı refleksler bulunmuyor.

Default Mode özelinde baktığımızda yalnızlık süresinde aşama kaydeden bireylerde içe dönük bir beyin algısı söz konusudur. Kişinin sosyal anlamda farklı kişilerle etkileşimi çok daha kısıtlıdır. Bununla birlikte kronik yalnızlıkta olan bireylerde geçmişte yaşanan durumları düşünme ve değerlendirme daha sıktır. Her an hayaller kurabilme kapasitesi de daha fazladır. Bundan dolayı fikir bağlamında daha avantajlı olduklarını söylemek yanlış olmayacaktır. Ancak anlık bir yaşam odağında sosyal biliş değişimleri büyük yara alır.

Kronik Yalnızlık Riskleri​

Amigdala bölgesi çerçevesinde bir büyüme aktifliği çeşitli bilimsel araştırmaların sonucudur. Bunun olması demek, aslında stres yanıtının daha büyük hale gelmesidir. Kronik yalnızlık beyin özelinde hormon değişimleriyle kaygılı bir kişi yaratır. Her an yüksek stres baskısına sahip olması da muhtemeldir. Bundan ötürü beyin fonksiyonlarına dair çeşitli hastalıkların çıkma ihtimali de yükselir. Psikolojik anlamda stresle gelen anksiyete riskleri kronik yalnız olan şahıslarda fazladır. Bunların dışında kalp krizi ve yüksek tansiyon gibi rahatsızlıkların çoğunda da yine bu yalnızlık hissi rol oynar.


Kronik yalnız ruh halinde olan kişilerin beyin uyarılarına verdikleri yanıtlara göre obezite olma durumu da vardır. Çünkü doyumsuzluk halinde kişinin kendisini tatmin etmesi bu yolla olur. Ancak yine bambaşka bir sağlık problemine doğru akış kendisini gösterir. Kişinin sosyal yaşama bağlanması adına mutlaka aktif empati kalitesinde artışı sağlaması şarttır. Sosyal anlamda topluluklarla iletişim kurulması da yine sağlıklı bir çalışmadır. Kişinin her akşamını tek başına geçirmesi giderek bir kontrol kaybına yol açabilir. Mental sağlıkta uzman desteğinin alınması da kronik yalnızlık yaşayanları kurtarıcıdır.